ឱ!អរុណ​ហើយ​កែវ​បង​ហើយ ⁣អូន​ហើយ ⁣ក្រោក​ឡើង​ព្រលឹង​ឆោម​ឆ្លៅ ⁣

(ប) ហ្ន៎! អរុណហើយកែវបងអ្ហើយ អូនអ្ហើយ!ក្រោកឡើងព្រលឹងឆោមឆ្លៅ កុំឲ្យហួសបាន ហួសថ្ងៃផុតទៅ ឧិពាលពៅ ឧិគូរនែបឪរ៉ា គូគាប់ពីរប្រាណ ស្នេហ៍ឥតគណនា សែនសុខុម ទុក្ខក្រៀមក្រំឃ្លាតឆ្ងាយ កុំប្រែថ្មីណាស្រីជីវ៉ា មេត្តាស្នេហាក្នុងខ្ទមនិងរៀម..ហ៊ឺៗៗ ហ៊ឺៗៗ...ហ៊ឺៗៗ បានខ្លួននែបខ្លួនយ៉ាងនេះ រំជួលចិត្តម្លេះ ដូចឃើញសួគា៍ល័យ! 
(ស) កុំអាលជ្រួលពេកណា៎បងណា៎ ! ដល់វេលាគង់តែជូបគ្នាណាថ្លៃ អូននៅក្បែរនេះ មិនទៅណាឆ្ងាយ នឹកតែប្រុសថ្លៃ មិនដែលលោះមួយគ្រា រសជាតិស្នេហ៍ស្នង បានចងកាមា ក្នុងវេលាដែលគន់គយ ស្នេហ៍មេត្រី រាត្រីនោះ អូនក៏បានឲ្យ ស្នេហ៍ ស្រីប្រុសថ្លៃភិរម្យអារម្មណ៍ 
(ប) ហ៊ឹៗៗ ហ៊ឹៗៗ ហ៊ឹៗៗ 
(ស) ប្រុសស្នេហ៍គង់់ពិតបានថ្នម ស្រើបកាមារម្មណ៍ បីបមសមចិត្តថ្លៃ ...។